Bajrangi Bhaijaan

ขึ้นชื่อว่าคนไทยอะเนอะ หลายๆคนคงจะไม่ชอบหนังที่เครียดหรือหนักจนเกินไปสักเท่าไหร่ วันนี้ก็เลยจะมาพูดถึงหนังอินเดีย feel good เรื่องนึงที่ฮอทฮิตมากเมื่อปีที่แล้ว เป็นหนังที่นำแสดงโดยดารา big name ของวงการบอลลีวู้ดและมีดาราสมทบมากฝีมือ รวมทั้งมีเด็กน้อยๆที่น่ารักแสดงนำร่วมด้วยอีกหนึ่งคนละ

                                                          Source

หนังบอลลีวู้ดเรื่องนี้มีชื่อว่า Bajrangi Bhaijan นำแสดงโดย Salman Khan เป็นเรื่องราวของพ่อหนุ่มคนซื่อผู้นับถือเทพหนุมานที่ชื่อว่า Pawan เขาเดินทางเข้าเมืองมาพักกับบ้านคนรู้จักของพ่อผู้มีลูกสาวแสนสวยอย่าง Rasika ที่แสดงโดย Kareena Kapoor Khan ในวันหนึ่งที่เขาออกไปนอกบ้าน เขาพบกับหนูน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มคนนึง รับบทโดย Harshaali Malhotra เธอหลงทางมาจากไหนไม่รู้ พูดก็ไม่ได้ด้วยสิแต่ก็ยังฟังรู้เรื่องนะ เขาตั้งใจจะพาเธอกลับไปหาพ่อแม่ แต่ก็สื่อสารลำบากเหลือเกิน ไม่ว่าเขาพูดชื่อเมืองไหนในอินเดียที่เขารู้จักหนูน้อยก็ส่ายหัวดิก เขาเลยต้องพาหนูน้อยเข้าบ้านไปอาศัยอยู่ด้วย จนวันนึงทุกคนพบความจริงว่าหนูน้อยคนนี้มาจากปากีสถาน เธอมีชื่อจริงว่า Shahida เธอพลัดหลงกับแม่ของเธอที่ขบวนรถไฟขากลับทั้งๆที่ใกล้จะเข้าเขตปากีสถานอยู่แล้วเชียว เธอกับแม่เดินทางมาขอพรที่อินเดียตามคำบอกเล่าของผู้ใหญ่ คนที่นั่นเชื่อกันว่าในอินเดียมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ใครเจ็บไข้ได้ป่วยไปขอพรแล้วจะหายเป็นปกติ ทุกคนก็หวังว่าเธอจะพูดได้เหมือนอย่างเด็กคนอื่นๆเขาซะที

                                                                                          Source

ในที่สุด Pawan ก็ตัดสินใจว่าจะพาเด็กน้อยกลับบ้านที่ปากีสถานด้วยตัวเอง เขาพยายามที่จะเดินทางไปที่นั่นทั้งๆที่ไม่มีวีซ่า แถมยังโดนทหารทางนั้นหาว่าเป็นสายลับปลอมตัวมาซะอีก แต่โชคดียังเป็นของคุณพี่ชายและแม่หนูน้อย เมื่อทั้งสองได้พบกับนักข่าวคนนึงที่เห็นความพยายามและเข้าใจ นักข่าวคนนี้ชื่อ Chand Nawab รับบทโดย Nawazuddin Siddiqui เส้นทางความพยายามของ Pawan จะต้องระหกระเหินแค่ไหน ความพยายามที่จะพาหนูน้อย Shahida กลับบ้านจะสำเร็จหรือไม่ อันนี้ต้องไปดูกันเอาเอง

                                                                                           Source

ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าหนังวิวสวยมาก ยิ่งตอนที่ Pawan และหนูน้อยเริ่มออกเดินทางจากตัวเมือง บรรยากาศความเป็นชนบทมีมากขึ้นเรื่อยๆ ได้เห็นบรรยากาศของชาวบ้านร้านถิ่น วิถีชีวิตของชุมชน ยิ่งไกลออกไปจนใกล้เข้าเขตปากีสถานเรายิ่งได้สัมผัสถึงความงามของแคชเมียร์ ภูเขาสวยสุดลูกหูลูกตาจริงๆ เรียกได้ว่าดูหนังเรื่องนี้แค่เพื่อจะเสพย์วิวสวยๆเพียงอย่างเดียวก็คุ้มค่าเงินแล้ว

                                                                                          Source

การแสดงก็ดีมาก Salman เหมาะกับบทประมาณนี้ที่สุดในความรู้สึกเรา คนซื่อๆ จริงใจ ไม่ซับซ้อนมาก บู๊ได้ เตะต่อยเป็น จะให้ไปเป็นพระเอกแนวใส่สูทผูกไทเราว่าเรายังไม่อินเท่าไหร่ หนูน้อย Harshaali เองก็น่ารักมาก เธอแสดงได้ดีอย่างที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นผลงานการแสดงเรื่องแรกของเธอ ลำพังว่าเป็นการแสดงเรื่องแรกก็ยากแล้วนะ นี่แม่หนูยังต้องเล่นเป็นเด็กใบ้อีก ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ แต่เธอก็สอบผ่านสบายๆ ทั้งฝีมือบวกกับความน่ารักของเธอบอกได้เลยว่าอนาคตเป็นสตาร์แน่นอน

                                                                                          Source

และอีกหนึ่งคนที่เราจะไม่ชมก็คงจะไม่ได้ น้านาวาของเรานี่เอง บทของน้าแกดูเผินๆเหมือนกับว่าไม่จำเป็นต้องใช้ดาราที่เป็นที่รู้จักอะไรมากนักมาเล่นก็ได้ แต่ด้วยความที่เป็นน้ามารับบทนี้มันเลยทำให้ตัวละครนักข่าวนี่มีเสน่ห์อย่างน่าประหลาด ตั้งแต่ฉากแรกที่โผล่มารายงานข่าวก๊อบๆแก๊บๆอยู่แถวสถานีรถไฟแล้วละ มันได้กลิ่นอายอะไรบางอย่างที่ตลก แต่มันก็ไม่ได้ตลกมากขนาดที่จะปล่อยก๊ากออกมาแรงๆ มันตลกอยู่ข้างในยังไงบอกไม่ถูก ตลอดการเดินทางของ Pawan ที่นำพาแม่หนูส่งกลับคืนครอบครัวก็ได้นักข่าวคนนี้แหละช่วยเหลืออะไรไว้หลายอย่างมากเลย ทั้งๆที่เป็นคนจากคนละเชื้อชาติกันแต่ความเห็นอกเห็นใจและเข้าใจในความเป็นมนุษย์นั้นมีอยู่อย่างเต็มเปี่ยม เป็นตัวละครที่เราประทับใจมากอีกตัวนึงเลยละ

                                                                                          Source

มาถึงบทของ Rasika กันบ้าง นางเอกเรื่องนี้เอาจริงๆไม่ได้มีบทบาทอะไรมากเลยนะ ไม่เห็นจำเป็นต้องเอานางเอกเบอร์ต้นๆของบอลลีวู้ดอย่าง Kareena มาเล่นเลยก็ได้ เอานางเอกเบอร์รองๆมาก็ไม่ดูด้อยเกินกว่าบท แต่ก็อย่างว่าแหละมั้ง นางเอกต้องประกบกับพระเอก big name จะใช้นางเอกไก่กาแถวสองแถวสามคงจะไม่งามนัก แต่ที่พูดนี่เพราะเสียดายฝีมือของ Kareena หรอกนะ บทมันไม่ได้มีอะไรเลย เล่นแล้วฝีมือยังเหลือๆด้วยซ้ำ

                                                                      Source

มีแค่อย่างเดียวที่เรารู้สึกว่าสมควรจะติคือจุดพีคของหนังยังไม่แรงพอ เราอาจจะเป็นคนเส้นลึกเองก็ได้ เราดูแล้วไม่ร้องไห้สักแอะ แค่ซาบซึ้งและอบอุ่นหัวใจไปด้วยเฉยๆ เรารู้สึกว่ามันน่าจะมีอะไรที่บีบคั้นได้กว่านี้อีก เราดูไปก็เหมือนรู้อยู่แล้วว่ายังไงอิหนังเรื่องนี้มันต้องจบสวยแน่นอน ไม่มีทางจะเป็นอื่น

สำหรับเพลงประกอบ มีเพลงเต้นแค่เพลงเดียวช่วงต้นเรื่อง เป็นการเปิดตัวพระเอก เพลงสนุกสนาน จังหวะติดหู เนื้อเพลงก็จำง่ายด้วย ส่วนตัวชอบนะ มันทำให้โทนของหนังดูสดใสรื่นเริงดี ถึงแม้จะมีประเด็นเครียดๆมากแต่ก็ไม่ได้เครียดจริงจังไปซะทั้งหมดเรื่อง แถมฉากแห่เทพหนุมานก็ทำได้อลังการดีด้วย อยากกระโจนเข้าจอไปร่วมขบวนแห่มากๆเลย นอกนั้นก็เป็นเพลงช้าที่เปิดคลอไปตามซีนต่างๆ ฟังไปเพลินๆแกล้มกับบรรยากาศสวยๆทางตอนเหนือ ฟินสุดๆ

                                                                                          Source

ใครที่ชอบหนัง feel good น่าจะลองหามาดูนะ มาดูกันว่าหนัง feel good ในแบบอินเดียเขาทำกันยังไงบ้าง เรื่องการแสดงนั้นคุณภาพหายห่วงบอกได้เลย ผู้ใหญ่เล่นกันอย่างมืออาชีพ เด็กน้อยก็เก่งเกินวัยแต่ยังมีความน่ารักที่สมวัยเด็ก ดูแล้วจะหลงรักน้อง Harshaali ได้อย่างไม่ยากเย็นเลย หรือใครที่เป็นแฟนคลับของพระเอก Salman อยู่แล้ว ได้ดู Bajrangi Bhaijan แล้วก็จะยิ่งชอบเขาขึ้นอีกเป็นกองแน่นอน